Mikið eru skórnir góðir :D

Sælar dömur, hvað syngur þá í ykkur?
Af mér er svo sem ekkert nýtt að frétta, er bara að lesa undir próf :( ... og talandi um það þá var ég í dag að lesa á fullu um líkams og heilsurækt sem er mjög áhugavert og skemmtilegt fag. Nema hvað eftir því sem ég las meira fékk ég nagandi samviskubit yfir því að vera að japla á kleinum á meðan ég væri að lesa. Þannig að ég ákvað að fara út og hreyfa mig eitthvað, taka mér pásu frá bókunum og smiðunum sem eru að vinna upp á þaki og gera mig vitlausa, en það er önnur saga! Jæja allavegana þá ákvað ég eftir mikla umhugsun að skella mér upp á Esju, kominn tími til að prufa nýju skóna skiluru! Þegar ég lagði af stað var þetta fína veður og ég hugsaði með mér að það væri nú ekkert svo mikill snjór í fjallinu þannig að þetta yrði bara fínt. Ferðin byrjaði síðan vel en þetta var aðeins erfiðara en mig minnti! humm en ég hélt áfram, gat ekki snúið við fyrst ég var lögð af stað... en ég hefði nú samt átt að gera það!!... þegar ég var komin á lokaáfangann þurfti ég að klofa snjó og ganga í drullu upp á kálfa, aumingja nýju skórnir :(... en upp hélt ég áfram, hugsaði með mér að þetta gæti nú ekki versnað mikið upp úr þessu, en mér skjátlaðist! þegar ég var að komast upp byrjaði að snjóa og það ekkert lítið! Ég ákvað því að setja í háa drifið og flýta mér eins og ég gæti, slökti bara á púlsmælinum því hann var farinn að pípa til að láta mig vita að ég væri komin í hámarkspúls, og hélt áfram upp. LOKSINS LOKSINS komst ég síðan upp að steini, hundblaut, skórnir útataðir í drullu og ég geðveikt pirruð yfir því hvað í andskotanum ég væri að vilja hérna upp, gat ég ekki bara skellt mér í sund!! Ég klukkaði því bara steininn og byrjaði að klöngra mér niður... vanalega höfum við Svava skokkað niður og ekki verið lengur að því en 30 mín þannig að ég hugsaði að ég kæmist fljótt í heitt bað... argg en þetta var hræðilegasta niður ferð sem ég hef á ævi minni upplifað! Snjórinn náði mér upp á hné! ég tíndi göngustígnum þannig að ég vissi ekkert hvar ég var og Mp3 spilarinn var alveg að verða batteríslaus... ææ ég er að segja ykkur það ég hef aldrei eða mjög sjaldan verið jafn pirruð út í sjálfa mig!! en ekki gat ég gefist upp þarna þannig að ég hækkaði spilarann í botn með Guns n' roses og hljóp eins og ég gat niður... Eftir snjó, drullu, á og lélegt skygni vegna snjókomu og rigningar sá ég mér til mikillar gleði fólk og göngustíginn á ný þannig að allt endaði vel :) ...

Þannig að stúlku kindur mínar, ég ráðlegg ykkur að fara ekki á Esjuna í bráð... held að það sé betra að bíða aðeins, leyfa sjónum allavegana að fara ... en mikið helvíti voru skórnir góðir ;)

Kv. Fjallageitin!